Carpaccio – historia powstania słynnego dania

Z Wenecją związana jest historia powstania znanego dziś na całym świecie dania, jakim jest carpaccio. W słynnym weneckim barze – Harry’s Bar – Giuseppe Cipriani stworzył to danie w trosce o zdrowie pewnej weneckiej arystokratki, Amalii Nani Mocenigo. W połowie lat pięćdziesiątych lekarz zalecił jej bowiem jedzenie surowego mięsa jako lekarstwa na anemię:

Giuseppe Cipriani wykorzystał w tym celu filet z wołowej polędwicy i pokroił go na bardzo cienkie plasterki […]. Mięso, pokrojone i przyprawione sosem z dodatkiem ruccoli (sos Worcester, świeży majonez, kilka kropli tabasco), otrzymało potem nazwę wziętą od nazwiska malarza Vittore Carpaccia (ok. 1455-1536), któremu poświęcone są liczne sale weneckiej Akademii. Wybrano jego nazwisko ponieważ w chwili, gdy Giuseppe Cipriani eksperymentował ze swoją potrawą z surowego mięsa, wielkim powodzeniem cieszyła się wystawa dzieł Carpaccia. *

Danie “carpaccio” swoją popularnością przyćmiło obrazy samego malarza. Dziś carpaccio oznacza nie tylko danie z surowej wołowiny, lecz sposób przyrządzania dań polegający na cienkim krojeniu (np. surowych ryb, ośmiornicy czy grzybów).

W tym samym barze Giuseppe stworzył także słynny koktajl Bellini – połączenie Prosecco z nektarem brzoskwiniowym. Bar został otwarty w Wenecji przez Ciprianiego w 1931 roku. W przeszłości odwiedzały go regularnie takie osobistości jak: Ernest Hemingway, Orson Welles, Maria Callas, Charlie Chaplin. Współcześnie Woody Allen i George Clooney.

* Elena Kostioukovitch, Sekrety włoskiej kuchni, Wydawnictwo Albatros Andrzej Kuryłowicz, Warszawa 2010.